Hallo beste lezer, mijn naam is Max, ik ben student filosofie en aspirant schrijver.
Ik ben filosofie gaan studeren omdat ik meer wilde begrijpen van de wereld, van mijzelf en van anderen, en dat is zeker gelukt. Door de laatste jaren heen heb ik geprobeerd vooral de praktische kant van filosofie niet uit het oog te verliezen, door actief te reflecteren en toe te passen in mijn eigen leven juist dat wat ik belangrijk acht. Dat kan best lastig zijn, vooral wanneer je (nog niet helemaal) weet wat je belangrijk vind.

Filosofie staat je toe een raamwerk te vormen vanuit waar je de wereld tegemoet wil treden, een soort life-hack om je eigen realiteit in te richten, want daar waar je aandacht aan geeft, krijg je meer van. Zo confronteert het je met concepten en gedachten die andere mensen belangrijk vonden en vinden, om je zo kennis te laten maken met en van de ‘belangrijke dingen’ van een ander en zo een beeld te schetsen van je eigen positie. Het daagt je uit naar jezelf te kijken, op verschillende manieren, en juist de dingen die zo onveranderlijk lijken, eens van een andere kant te bekijken. Zo heeft het mij geleerd wat ik belangrijk vind: uitdaging. Uitdaging is voor mij de grootste drijfveer, en filosofie begeleid mij iedere keer weer naar de volgende. Maar dat hoeft natuurlijk voor jou niet zo te zijn!

Het bracht mij ook de kennis dat niet iedereen hetzelfde denkt, zo voor de hand liggend dat je bijna denkt dat het geen verdere aandacht behoeft, maar welke vanuit zoveel lagen, dimensies en speelvelden benadert kan worden. Dit helpt mij te relativeren hoe ik denk, en te relativeren hoe anderen denken, want wat aan de oppervlakte verschilt, hoeft dat niet van binnen te doen, en wat aan de oppervlakte gelijk is.. nou ja, je snapt het idee.
Ik denk daarom dat filosofie op iedere leeftijd iets kan bieden, een verbreding van perspectief, overstijgend begrip van een situatie, principes en rechtvaardigingen waarmee jij op de beste manier jou kan zijn. Leer elkaar kennen, leer jezelf kennen, leer.